مادرانه

دختر قشنگم

گاهی وقت ها سنگینی بار زندگی به حدی میرسه

که پشت آدمو خم میکنه

و زانوهاش رو تا

 انگار تکیه گاهی نیست که بتونه دستاش رو بهش بگیره و از زمین خوردنش

جلوگیری کنه

اگه یک روزی به این حس رسیدی میفهمم که

چقدر اون لحظه احساس تنهایی و بی کسی وجودت رو له میکنه

اما در همین لحظات هست که باید

یه نگاه به بالای سرت بندازی عزیزکم

تو تنها نیستی

یه طناب محکم میبینی آره..............

طنابی که تا عرش ادامه داره

با تمام قدرتت دستات و بیار بالا

محکم طناب رو بگیر.مطمئن باش که نگهت میداره

این تنها راه نجاتت از افتادنه همیشگیه.

دختر گلم این طناب محکم خداست.همیشه در اعماق وجودت نگهش دار.